BOZKIR ORDU BEKLEYİŞİYLE..

Ordu görmemiş bozkırında destanların

Kervan geçse ne olur ve kuşlar uçsa

Rüyaların biri bitince öteki başlar deliksiz uykusunda taşın toprağın

Anılar karışık düzen sıralanmıştır sipahi belleğinde

Hayaller çöker kurulur acılarla

Köprüler kurulmasa da çok su akar umman arar   

Dağlar orta çağda kaledir fethine kapar kapılarını

Kainat boştur kızıl elma olmasa

Ulu çınar en koyu en ağır gölgesini serip

Tanrı misafirini bekler ve heybesindekileri

Kırbadan suyun abdest azalarına süzülmesini

Ve toprağın öpeceği aklığı o pak alında

Mekan oyun sahasıyken üç harflilerin

Karanlığa gömülü övülmüş bekleyişle cumartesilere pazarlara boyun eğmezken

Dallara altın kese asan yiğitleri kovalarken bulutlu gözler

Bağlardan çok bahçeler hazırlıklıdır çiçekleriyle sepetleriyle

Külaha sarık yeğlemeleri döker zaman dile gelirse

Bozkır ordu bekleyişiyle dışında kalır tarihin

Analar bakır tasla su döker oğullarının ardından seferberliktir

Kan ırmaktır över mürekkebi

İstanbul, 25 Aralık 2011

TOPRAKTAN UYANMAK

Uyku ölümün kardeşidir

Günleri biriktirdiğimiz kutudur yatak

Tabutla ne taşınır toprak eve

Oyuncudan geriye kalan nedir

Dekor oyunun sonunda korur mu değerini  

Kostümler niçin çıkarılıp atılır

Son nefesten bak ki o masadan kimler gelip geçmiş göresin

Rol biter servet erir söz uçar ve unutulur şöhret

Ülke sınırlarını görmez kuşlar arılar tarlanın çitini ve tapusunu arsanın

Tut ki uyanmadın bitti ömür

Yalvar yakar bir gün daha istedin

O son günde ne yapacaksan onu yap her gün

 İstanbul, 2011

KALBİM KANIYOR

Karşı yakasında beklerken

Yalan ayrılığın

Yıkılırken ışık köprü

Kalbim kanıyor

Ey renkleri yürekteki

Sonsuz gökkuşağının

Hangi kelimede solsan

Candan bir yonga kopar

El ele yürüme yürekliliği

Dile gelmez acılarda

Mutluluk kapısını açar ölümün

Sevgiye bedel

İstanbul, 2009

AŞKA KAN AĞLADIM

Yüreğime yıllardır kapatılmış

Işık görmemiş kuşları sırrın

Ey canlar sözsüz sazsız

Bakışsız söyleyeceğim

Aynalara emanet

Mahcup gülüşleri

Ağlamakla değiştim

Aşka kan ağladım

Efsunuyla gölgelerin

Nefret çöllerinden girdim  

Sabrın bahçelerine

Akan günleri saydım anbean

Aynalar niçin dilsiz 

Kuşlar güneş yolcusu  

Merhamet niçin cesaret verir

Vuslat niçin ayrılığa yeğlenir

Kapılarını açıp acı kalesinin

Ordularını bekledim sevginin

Kelimelere can vereceğim

Ekmeğini paylaşacağım kalbimin

İstanbul, Aralık’09

SESİM ACIDAN ÇIKMAZ

Ellerimden gökyüzüne

Parmaklarım akarken tek tek

Kuş olup dağılırlar

Gagalarında kelimelerimle

Ellerimden ötesi geceye durmuştur

Anlama aç bırakılmıştır yer gök

Sesim çıkmaz acıda kaybolmuştur

Her kelime varaktan parmak izlerim

Yüreğimden açılıp uzanır avuçlar

Çizgilerinden okunmaz yazgım

Meleklerin kaleme aldıklarıdır

Yakarışlarımdan umuda yükselir

İstanbul, 1992

İNGİLTERE GEZİSİ FOTOĞRAFLARINA DAİR..

Türkiye Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Kraliçe II. Elizabeth'in 2008 yılında Türkiye'ye yaptığı resmi ziyaretin iadesi niteliğinde İngiltere’ye dört günlük bir gezi düzenledi. Bu ziyaret nedeniyle Buckingham Sarayı'nın önündeki ana cadde Türk ve İngiliz bayraklarıyla donatıldı. Cumhurbaşkanı Gül, eşi Hayrünnisa Gül'le birlikte Buckingham Sarayı'na Kraliyet Süvari Birliği eşliğinde atlı arabayla gitti. Gül çiftini, kraliçe II. Elizabeth ve eşi Edinburgh Dükü Philip karşıladı. Gül ve eşi, Kraliçe'nin onurlarına verdiği yemeklere katıldı ve Kraliyet ailesinin diğer mensuplarıyla bir araya geldi. Türkiye’nin First Lady’si Hayrünnisa Hanım’ın milletimizi en güzel şekilde temsil ettiğini düşünüyorum. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, İngiltere gezisi fotoğraflarını internette paylaştı. Fotoğrafları tek tek inceledim. Kendilerine tahsis edilen klasik İngiliz kır malikânesinin bahçesinde Gül çiftinin çektikleri fotoğrafı çok beğendim. Prens Charles’ın İngiltere’de araştırma yapan Türk gençlerini Gül'e tanıtmış. Gençlerle birlikte çekilen fotoğrafta Hayrünnisa Hanım’ın elbisesinin kırışmış oluşu dikkatimi çekti. Gül çiftinin Prens Charles ve eşiyle çekindikleri fotoğrafta da kırışıktı aynı elbise. Kraliçe II. Elizabeth'in salonun girişinde Türk-İngiliz tarihi ile ilgili bazı vesikalar ile Osmanlı Sultanları tarafından verilen hediyeleri gösterirken çekildikleri resimde de Hayrünnisa Hanım’ın elbisesi kırışık çıkmış. Kumaş seçimi yapılırken dikkat edilmesi gereken hususlar bunlar. Neden Kraliçe II. Elizabeth'in giydiği elbisenin kumaşında sorun yok da, Hayrünnisa Hanım’ınkinde var? İlgililerin çok daha dikkatli olmalarını umuyorum.

DARAĞACINDA BİR GÜL

Dünyaya bir gül olarak gelmekle başladı

Baş kaldırmalarım yaş günlerinde kalbimin

İsyan kırmızsı sayıldı deri rengim

Kokum yayıldıkça doldu cönk defterleri

Yazı sevdim en çok dört mevsim içinde

Ömrümü sözcülüğüne adadım sevginin

Dokuz beton şehirden kovulsam da

Dar ağacında gülümserim onuncu şehrin

İstanbul, 1995

BİR İÇİM SU

Sen hayatın avucunda bir içim su

Nice düşlerle dalgalanan

İçinde taşıdığın deniz

Kederlere boyanmasın fırtınalarda

Rengini korumalısın

Kirpiklerinde bir damlasın

Ey çiçeklerin sırdaşı

Kokunu saklamalısın doruklarına çıkıp yalnızlığın

Bahçelerin ağustos ışığısın

Titreyen alevi aşk mumunun

Çeyiz sandığında saklı anlamı gençliğin

Tadını sakınmalısın ey sabrı karıncaların

Taşlarken seni kumrular ağlama

Sözünde tek ayak üzere dur

Göz kırpmasını bekle talihin güleceksin

Hülya Yürekli

Üsküdar/Kızkulesi, Eylül’10

GÖZ IŞIĞIYLA TANINIR

Kitabı harf harf sevip

Bakışı kelimelerin altından çıkaran kalbim

Işığın yansıyor yüze

Cehaletin en büyük kötülüğü

Ruhu kapatması nefis zindanına

Ve ışıklarının sönmesi ölü kalbin

Göz satırların terbiyesinde

Sevginin korku sınırında devriyede

Bakışla temizler yeryüzünü

O bakıştır dosta güven

Korku veren düşmana

Huzurda geçit resmimizi okşar

Ruhun göze en yakın yerinde

Saçtığı ışıkla tanınır

İki dünya ödülünü arar bakışının

Hülya Çelik Yürekli

Erzurum, 1986

DUDAKTA SABRIN KIZIL YAPRAKLARI

Gece yakarışlarının uzun saçlarını

Taradıktan sonra fildişi taraklarla

Adıyla kendimden geçtim

Selvi boylu beyaz sarıklı

Selvi boylu al yazmalı bir adım gerisinde

Alınlar serilir en uzun secdede  

Narin yanağında haya kızıllığı

Huşu ışığında yüz belli belirsiz  

Dudakta sabrın kızıl yaprakları

Güneş içlerine koşarak doğar

Teri dökülür kelimelere

Pası erir gönlün sıcakta

Hülya Yürekli

İstanbul’11

AH IRMAĞI

Semada akan ah ırmağı
Ta yüreğimden başlar coşmaya

Göğsümü derin ve büyük yarar
Acılarını üstüme saldığından zaman

Sahilinde dikilip zulüm denizinin
Sesimi yükseltmem için doğmuşum

Ey en yumuşak yüreği işitmenin
Ey sıcak ışığı üstten zulmü kuşatan bakışın

Şaşmaz adalete doğru böyle
En duyarlı terazinin sahibine şiirler okuyarak

Kelimelerimi yoluna koy
Merhametindir sırt dayadığı kale kalbimin


Hülya Yürekli
İstanbul, Ocak’04

HOŞNUTLUK SARAYI

Ayaklarımda giysilerimde saçlarımda toz
Toprak ve kum taneleri ayrılık çölünden
Belgelerimdir böyle geldim

Hüzün ki insan yükü
Taşınır bir ömür
Kaç serap geçtik karanlıkta

Hoşnutluk sarayına canımızı
Son solukla bir atabilsek
Kapıyı açar mısın sürgünden dönene

Hülya Yürekli
İstanbul, Ağustos’10

TEMİZE ÇEKMEK

Sayfa açmak değil ki derdim
Amel defterim tek yaprak
Büyük rulo

Başlık atma vakti geldi
Yakamdan çoktan düştü dünde kalanlar
Yarından dökülenler bunlar kalemime

El sallayanlar ufkun ötesinde
Umuda fırlatılan sevinç çığlıkları
Güleç yüzü sevginin

Masumiyetin muştulu fısıltıları
Vuslatın gururlu gülümsemesi
Geçecek kağıda

Elim hızlı ama görgülü
Yüreğimin batısından doğusuna sesleniyorum
Anlattıklarım ayak sesleri dirilişin

Hülya Yürekli

İstanbul, Eylül’11

SEFERE ÇIKMIYORUM

Ya tahammül ya sefer dediler
Sefere çıkmıyorum kardeşlerim
Mimarı benim tahammül mülkünün

Aşk şehrini ikiye bölen
Keder nehrinin güney yakasına
Sabır sarayını ben kurdum tuğla tuğla

Sonbahar kaç kez taradı kemiklerimi
Kanlı ihanet tarağıyla
Yerle bir oldum gönül depremlerinde kaç kez

HÜLYA YÜREKLİ

İstanbul, Ağustos’11

CENNET AĞACI

Sevgi otağında ziyafet var 

Davete diriden çok ölü katılıyor

Cennet ağacı evin ortasında

Gökyüzü sofrasında toplanıyorlar

Muhammet’in minderi baş köşede

Rüyalar orada hakikat adına konuşur

Erkeğin bel kemiğinden süzülür

Göğsünden yedi renk ışık akar kadının

Dallar çiçeklenir meyve döker sevinçle

El yüz baş ayak suyla ve toprakla yarenlikte

Dostluk kurulmuştur gözyaşlarıyla

Ağızlar oynaşıyor hayır lokmada ve lafta değil

HÜLYA YÜREKLİ

İstanbul, 2011