Ayaklarımda giysilerimde saçlarımda toz
Toprak ve kum taneleri ayrılık çölünden
Belgelerimdir böyle geldim
Hüzün ki insan yükü
Taşınır bir ömür
Kaç serap geçtik karanlıkta
Hoşnutluk sarayına canımızı
Son solukla bir atabilsek
Kapıyı açar mısın sürgünden dönene
Hülya Yürekli
İstanbul, Ağustos’10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder