Sayfa açmak değil ki derdim
Amel defterim tek yaprak
Büyük rulo
Başlık atma vakti geldi
Yakamdan çoktan düştü dünde kalanlar
Yarından dökülenler bunlar kalemime
El sallayanlar ufkun ötesinde
Umuda fırlatılan sevinç çığlıkları
Güleç yüzü sevginin
Masumiyetin muştulu fısıltıları
Vuslatın gururlu gülümsemesi
Geçecek kağıda
Elim hızlı ama görgülü
Yüreğimin batısından doğusuna sesleniyorum
Anlattıklarım ayak sesleri dirilişin
Hülya Yürekli
İstanbul, Eylül’11
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder