Uyku ölümün kardeşidir
Günleri biriktirdiğimiz kutudur yatak
Tabutla ne taşınır toprak eve
Oyuncudan geriye kalan nedir
Dekor oyunun sonunda korur mu değerini
Kostümler niçin çıkarılıp atılır
Son nefesten bak ki o masadan kimler gelip geçmiş göresin
Rol biter servet erir söz uçar ve unutulur şöhret
Ülke sınırlarını görmez kuşlar arılar tarlanın çitini ve tapusunu arsanın
Tut ki uyanmadın bitti ömür
Yalvar yakar bir gün daha istedin
O son günde ne yapacaksan onu yap her gün
İstanbul, 2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder