Yüreğime yıllardır kapatılmış
Işık görmemiş kuşları sırrın
Ey canlar sözsüz sazsız
Bakışsız söyleyeceğim
Aynalara emanet
Mahcup gülüşleri
Ağlamakla değiştim
Aşka kan ağladım
Efsunuyla gölgelerin
Nefret çöllerinden girdim
Sabrın bahçelerine
Akan günleri saydım anbean
Aynalar niçin dilsiz
Kuşlar güneş yolcusu
Merhamet niçin cesaret verir
Vuslat niçin ayrılığa yeğlenir
Kapılarını açıp acı kalesinin
Ordularını bekledim sevginin
Kelimelere can vereceğim
Ekmeğini paylaşacağım kalbimin
İstanbul, Aralık’09
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder