Ellerimden gökyüzüne
Parmaklarım akarken tek tek
Kuş olup dağılırlar
Gagalarında kelimelerimle
Ellerimden ötesi geceye durmuştur
Anlama aç bırakılmıştır yer gök
Sesim çıkmaz acıda kaybolmuştur
Her kelime varaktan parmak izlerim
Yüreğimden açılıp uzanır avuçlar
Çizgilerinden okunmaz yazgım
Meleklerin kaleme aldıklarıdır
Yakarışlarımdan umuda yükselir
İstanbul, 1992
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder